সম্পাদকীয়

   কেতিয়াবা চিন্তাই পৰিধি ভাঙিব নোৱাৰে আৰু পৰীক্ষাত কলম কামুৰি থকাৰ অভ্যাসটো উভতি আহে। বহু সময়লৈ কলম হাতত তুলিও থমকি ৰ'ব লাগে। মন আৰু মগজুলৈ একোকে নাহে। বিষয় এটা ভাবি তাক উপযুক্তভাৱে উপস্থাপন কৰাতো তেনেই সহজ নহয়। তাকো পাঠকৰ মনৰ পছন্দৰ হ’ব লাগিব। প্ৰাসংগিক হোৱাৰ উপৰিও গঠনমূলক আৰু সৃষ্টিৰ ডেউকা কোৱাব লাগিব। সি‌ যি কি নহওক, “ডঁৰিকণা” নামৰ এখনি বৈদ্যুতিন আলোচনীৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছে যাতে  চৰকাৰী বিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সৃজনীশীল লেখনিৰ বাবে উৎসাহ যোগাব পাৰি। কোৱা বাহুল্য মাথোঁ, ই এক প্ৰচেষ্টা। “ডঁৰিকণা” নামৰ বৈদ্যুতিন আলোচনীৰ দ্বাৰা অসমীয়া ভাষা সাহিত্যৰ উন্নতি আৰু প্ৰসাৰৰ বাবে আমি মাথোঁ এক ক্ষুদ্ৰ প্ৰয়াস কৰিছো। ইয়াৰ মাধ্যম ডিজিটেল হোৱাৰ বাবে গোলকীয় প্ৰচাৰ ব্যৱস্থাতো ক্ষুদ্ৰ অংশীদাৰ হ’বলৈ যত্ন কৰিছো। বৈদ্যুতিন আলোচনীৰ সহায়ত বিশেষকৈ এটি স্থল দিয়াৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে, যাতে উপেক্ষিত হৈ কাৰোবাৰ কলম আৰু মগজুৰ স্থবিৰতা নাহে। তেওঁলোকক সৰুৰ পৰাই সৃজনীশীল লেখাৰ বাবে উৎসাহ জনোৱাৰ উপৰিও অসমীয়া ভাষা সাহিত্যক সুস্থিৰ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ডিজিটেল মাধ্যমক বিকল্প হিচাপে বাছি লোৱা হৈছে। এই কাৰ্য কৰোঁতে, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক যোগাযোগ কৰিব লগা হয়। বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অনিচ্ছা চৰ্তেও আমাৰ কুট্ কুট্নিত লিখিবলৈ বাধ্য হয়। ই এক প্ৰচেষ্টা আৰু প্ৰয়াস। যাৰ বাবে আমি যথেষ্ট কষ্ট কৰিব লগাত পৰে। বহুতৰ মতে এনে বিফল প্ৰয়াস কৰাতকৈ নকৰাই শ্ৰেয়। কিন্তু একো নকৰি শুই বহি সময় অতিবাহিত কৰাতকৈ বিফল প্ৰচেষ্টা কৰাতো প্ৰাসংগিক যেন লাগে। আমাৰ অসমীয়া ভাষা সাহিত্য আৰু চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ উৎকৰ্ষৰ বাবে যি প্ৰচেষ্টা অব্যাহত ৰাখিছোঁ তাৰবাবে তোমালোকৰ সহায় আৰু সহযোগিতাৰ অতিকৈ প্ৰয়োজনীয়। অভ্যাস গঢ়লৈ উঠিলেহে এজন ব্যক্তিয়ে উপযুক্ত লেখিন লিখিব পাৰে। শেষত, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ উপৰিও অভিভাৱকৰ পৰাও সহযোগিতা পাম বুলি আশা কৰিলোঁ।

------------- X --------------

প্ৰবন্ধ গুচ্ছ

ৰাষ্ট্ৰীয় একতা দিৱস আৰু মোৰ অনুভৱ 

সাধুৰ বাকৰি

তিনিজন বন্ধু আৰু এটা ফল

                                    ভাৰ্গৱ গগৈ

                                    শ্ৰেণী: চতুৰ্থ

                                    ২১৬ নং সন্তপুৰ কন্দলি প্ৰাথমিক বিদ্যালয়

                                    লখিমপুৰ

মদন, ভদন আৰু গদন তিনিজন নলে গলে লগা বন্ধু আছিল। এদিন তিনিও জন ফুৰিবলৈ গ'ল। প্ৰখৰ ৰ'দত ঘূৰি ফুৰি তিনিওজনৰ বৰ ভাগৰ লাগিল। সিহঁতে এজোপা ওখ গছৰ ছাঁত বহি জিৰণি ল'লে। মদন আৰু ভদনৰ ভাগৰত টোপনি আহিল। এনেতে গছজোপাৰ পৰা এটা ফল ওপৰৰ পৰা সৰি পৰিল। গদনে ফলটো দেখা পাই বুটলি আনিলে। ফলটো দেখিবলৈ বৰ ধুনীয়া। ফলটো পোৱাৰ পিছত গদনে ভাবিলে মদন আৰু ভদন শুই আছে, সিহঁত সাৰ পোৱাৰ আগতে ফলটো খোৱা ভাল হ'ব বুলি খাবলৈ ধৰিলে। ফলটোৰ মিঠা সোৱাদে গদনক খাবলৈ উৎসাহ দিলে। অচিনাকি ফল যদিও গদনে মিঠা সোৱাদৰ বাবে খাই আছিল এনেতে মদন আৰু ভদন টোপনিৰ পৰা সাৰ পাই উঠি দেখে যে গদনে অকলে ফল এটা খাই প্ৰায় শেষ কৰিছে। মদন আৰু ভদনৰ মনত বৰ দুখ লাগিল। মদনে ক'লে- "আমাক এৰি অকলে খালি!" ভদনেও ক'লে- "নাপায় কিন্তু বন্ধুক এৰি খাবলৈ!" গদনে দেখিলে মদন আৰু ভদনে তাক বহুত বেয়া পাইছে। গদনে কিবা একাষৰ ক'বলৈ ধৰোতেই তাৰ মাতটো ভাগি যোৱাৰ দৰে লাগিল আৰু লাহে লাহে কথা ক'ব নোৱাৰা হ'ল। গদনৰ এনে অৱস্থা দেখি মদনে গদনৰ হাতৰ পৰা গুটিটো লৈ লিৰিকি বিদাৰি চালে। কি ফলৰ গুটি ধৰিব নোৱাৰি মদনে ওচৰৰ ডাঙৰ শিলগুটি এটাতে গুটিতো জোৰৰে দলিয়াই দিলে। গুটিতো ভাঙি গ'ল। এইবাৰ ভদনে হাতেৰে গুটিতো দুফাল কৰিলে।  এনেতে গুটিৰ ভিতৰত কিবা লিখা দেখা পাই তিনিওজনে জুমি চাওঁতে দেখিলে-"বন্ধুক এৰি খালে বিপদ হ'ব, ভগাই খালে উচিত বল পাব।" বাক্যশাৰী পঢ়ি গদনে মূৰে কপালে হাত দিলে। 

------------- X --------------

চুটি গল্পৰ আলাপ

সংগীতা আৰু স্বাস্থ্য

মৃদুল দাস

দশম শ্ৰেণী

                               বাণী বিদ্যালয় উচ্চ মাধ্যমিক বিদ্যালয়

                               বজালী

সংগীতা দশম শ্ৰেণীৰ এগৰাকী মেধাৱী ছাত্ৰী। তাই নম্ৰ, আচৰণতো ভাল। সিদিনা আছিল জেঠ মহীয়া প্ৰখৰ ৰ'দ। বিদ্যালয়ত প্ৰাৰ্থনা আৰম্ভ হৈছে। সেই সময়তে সংগীতা হৰ্ঠাৎ মাটিত ঢলি পৰিল। ছাত্ৰ ছাত্ৰীসলকৰ মাজত হুলস্থুলীয়া পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হ'ল। ছাত্ৰীবোৰে তাইৰ ওচৰলৈ দৌৰি গ'ল। দুজন শিক্ষাগুৰুৱে তাইক তুলি ধৰিলে।

    ১০৮ত খবৰ কৰি এম্বুলেনছ মাতিলে। চাইৰেণ বজাই গাড়ীখন স্কুললৈ আহিল। লগে লগে সংগীতাক মেডিকেললৈ লৈ গ'ল। ডাক্তৰে পৰীক্ষা নিৰীক্ষা কৰি চালে। তাই যথেষ্ট দুৰ্বল। ডাক্তৰে সুধিলে- “সংগীতা, তুমি স্কুললৈ আহোতে কি খাই আহিছিলা?” সংগীতাই ক’লে –“একো খোৱা নাই।“ ডাক্তৰজনে আচৰিত হৈ ক’লে – “তুমি খালী পেটেৰে স্কুল লৈ নাহিবা। স্বাস্থ্য পৰম ধন।“ সংগীতাক বহু স্বাস্থ্যৰ দিহা দিলে। নিতৌ ব্যায়ম কৰা, উপযুক্ত খাদ্য খোৱা আৰু ধ্যান কৰা। স্কুলত দিয়া আইৰণ বড়ি খাবলৈও ডাক্তৰজনে পৰামৰ্শ দিলে।